Tradycjo, ratuj. Fulham – Everton

Czwartkowy mecz Fulham w Krakowie, choć dla fanów przyjezdnych spoza Polski od początku był wydarzeniem, które miało przejść do lamusa wraz z przyjściem kolejnego meczu ligowego, dla niewielkiej garści sympatyków The Cottagers urodzonych nad Wisłą miał być wspomnieniem na całe życie. Drobna korekta. O tym meczu każda osoba emocjonalnie związana z Fulham będzie chciała jak najszybciej zapomnieć. The Whites po raz kolejny zagrali na wyjeździe bez pomysłu i nawet bez ogromu niesprzyjających decyzji sędziowskich, jakie ich dotknęły, ciężko byłoby oprzeć się wrażeniu, że w bardzo krótkim czasie piłkarzom Martina Jola wyleciał z głów sposób, w jaki grali z QPR na Craven Cottage. Gdzie szukać ratunku dla coraz bardziej przeciętnie wyglądającego zespołu? Być może właśnie w powrocie po ponad 20 dniach na własną ziemię, gdzie Fulham tradycyjnie spisuje się lepiej i jeszcze w tym sezonie nie przegrało. Rywalem The Whites będzie Everton, co także jest dobrą wiadomością, ponieważ Fulham zazwyczaj wiodło się u siebie w meczach z The Toffees.

Do ostatniej kolejki sezonu 2008/09, bilans spotkań The Cottagers z Evertonem był wręcz nieprawdopodobny, ponieważ wszystkie pojedynki tych drużyn w Premier League kończyły się zwycięstwami gospodarzy. Tradycja ta została przełamana przez The Toffees właśnie we wspomnianej ostatniej rundzie rozgrywek, w których Fulham wywalczyło 7. miejsce w tabeli i awans do Ligi Europy. Rozluźnieni The Whites, mający niemal w garści kwalifikację do europejskich pucharów, przegrali na Craven Cottage 0-2. Koniec znakomitej passy siedmiu wcześniejszych zwycięstw z rzędu u siebie z Evertonem był jednak całkowicie osłodzony przez przepustkę do wspaniałej przygody, jaka czekała na Fulham w kolejnym sezonie. Od tamtego momentu, coś stało się jednak ze sposobem The Whites na zespół Davida Moyesa, bo, choć Everton wciąż regularnie ogrywa Fulham u siebie, to w poprzednim sezonie liverpoolczycy ponownie uniknęli porażki w zachodnim Londynie (remis 0-0). To daje łącznie osiem zwycięstw The Whites w dziesięciu spotkaniach na the Cottage i pytanie, czy ostatnie, mieszane rezultaty w meczach z Evertonem oznaczają koniec ważności patentu Fulham, czy też do chlubnej tradycji regularnego ogrywania gości z Goodison Park da się jeszcze wrócić. Dziś, zwycięstwo nad The Toffees jest na pewno w zasięgu gospodarzy. Ekipa Davida Moyesa, jak co roku, zalicza słaby początek sezonu i obie drużyny plasują się w tym momencie na sąsiednich pozycjach w dole tabeli – Fulham jest 16-te, zaś Everton 17-ty. Jeśli narzekaliśmy na nieporadność zarządu The Whites w letnim okienku transferowym, to warto poznać sytuację gości – Moyes nie wydał latem ani jednego funta, a z klubu odeszli tacy zawodnicy, jak Mikel Arteta, Yakubu Aiyegbeni i Jermaine Beckford. Na Goodison Park przybyli jedynie piłkarze wypożyczeni – Royston Drenthe z Realu Madryt i król strzelców ligi argentyńskiej, Denis Stracqualursi – bądź wolni agenci – eks-bramkarz The Whites, Marcus Hahnemann i powracający do klubu James McFadden. Żaden z tych piłkarzy nie zapowiada się jednak na razie na zbawcę klubu i nadzieja wśród fanów The Toffees jest podobna, co na the Cottage – w to, że skonsolidowany skład wytrzyma po raz kolejny i do drużyny będzie stopniowo przebijać się młodzież. Warto tu napisać o 19-letnim greckim napastniku, Apostolosie Velliosie, który w obecnym sezonie strzelił już dwie bramki dla Evertonu, z czego jedną – tydzień temu w meczu z Chelsea – w zaledwie 18 sekund. A jeśli mowa o snajperach The Toffees, to przede wszystkim należy się oczywiście strzec Louisa Sahy, który w spotkaniach przeciw Fulham bywał już wiele razy dla byłego klubu bezlitosny.

Na Craven Cottage, nadal trzeba poczekać na strzeleckie wsparcie młodzieży dla czwórki, która zdobyła jak na razie wszystkie ligowe bramki dla Fulham – Andy’ego Johnsona, Danny’ego Murphy’ego, Bobby’ego Zamory i Clinta Dempsey’a. Ostatnia trójka nie pojechała do Krakowa i dziś powinna stanowić najmocniejszą broń The Whites. Warto też jednak wspomnieć o Johnsonie, który za rekordowe w historii The Cottagers pieniądze przychodził do klubu właśnie z Evertonu. To w barwach The Toffees, będąc przesuniętym na skrzydło, AJ zatracił snajperski instynkt, który po długiej przerwie odradza się u niego właśnie teraz. Jeśli skarci byłą drużynę bramką, jego konto strzeleckie w tym sezonie zrobiłoby się już dwucyfrowe. Martin Jol będzie miał także do dyspozycji kilku zawodników wracających po drobnych urazach – Bryana Ruiza, Philippe’a Senderosa i Zdenka Grygerę – co oznacza, że na liście kontuzjowanych znajdują się już tylko Simon Davies i – nowy kuracjusz – Orlando Sa, który nabawił się w czwartek niepozornej kontuzji mogącej wykluczyć go z gry na kilka najbliższych tygodni. Czy Portugalczyk zastanie po powrocie Fulham w lepszej sytuacji niż obecnie?

Przewidywane składy:
Fulham (4-4-2): Schwarzer – Grygera, Hughes, Hangeland, Riise – Dembele, Sidwell, Murphy, Dempsey – Johnson, Zamora
Kontuzje: Sa (ścięgno udowe), Davies (kolano)
Everton (4-4-1-1): Howard – Hibbert, Jagielka, Distin, Baines – Coleman, Rodwell, Fellaini, Osman – Cahill – Saha
Kontuzje: Anichebe (pachwina)

"Magica" czeka krótka przerwa od piłki. Oby na wieczny odpoczynek udała się czwartkowa gra Fulham (a wraz z nią pan bez włosów).