Hej Gerwazy, czyli Zemsta. Fulham – Wisła

Czar historycznego wydarzenia, jakim było pierwsze w klubowych dziejach spotkanie Fulham z polskim zespołem, prysł jeszcze w jego trakcie i od pierwszej chwili po ostatnim gwizdku Martina Hanssona, myśli o rewanżu przebiegały wśród fanów The Whites pod znakiem słodkiej zemsty. Wisła Kraków, za sprawą Gervasio Nuneza, o którym to Latynosie mówiło się ostatnio w zachodnim Londynie więcej, niż o Bryanie Ruizie, nie zawahała się uciec w pierwszym spotkaniu do boiskowych oszustw, by osiągnąć dzięki temu korzyści i choć trzy punkty, w przeciwieństwie do dobrego smaku, zostały w Polsce, a pierwsza podróż The Cottagers nad Wisłę zakończyła się klęską, dziś zawodnicy Martina Jola będą wyjątkowo zmotywowani, by odprawić gości w stylu, do którego trybuny Craven Cottage przywykły za czasów poprzedniej przygody The Whites z Ligą Europy. Fulham – Polska: runda druga!

Tym razem, sympatia, na jaką mogła liczyć Wisła ze strony trapionych nostalgią i moralnymi dylematami polskich kibiców The Cottagers, będzie dużo mniejsza. Choć Fulham zagrało w Krakowie po prostu słabo, zbyt wiele oliwy do ognia dolały wyczyny innych bohaterów tamtego widowiska, by, niezależnie od narodowości, nie poczuć jako fan The Whites kibicowskiej złości. Nunez wziął wzór z najgorszych futbolowych symulantów, prezentując boiskową odmianę kiepskiej, latynoskiej telenoweli, której uległ sędzia Hansson i usunął z boiska gwiazdę The Whites – Moussę Dembele. Co więcej, decyzja o odesłaniu Belga do szatni nie była bynajmniej jedynym grzechem arbitra wyrządzonym gościom. Piłkarze Fulham, w zgodnej opinii ekspertów na Reymonta skrzywdzeni (słowa niektórych komentatorów nie nadają się nawet do druku), opuszczali Polskę z zaciśniętymi ze wszystkich sił zębami i choć w ostatnich wywiadach, Martin Jol zapewnił o odesłaniu pierwszego pojedynku na śmietnik historii, we wcześniejszych dniach tak spokojny nie był, zapowiadając rewanż na Białej Gwieździe z gracją, jakiej nie powstydziłby się przyrównywany do managera The Whites bohater mafijnego serialu, Tony Soprano. Zemsta jest również niezbędna z praktycznego punktu widzenia – porażką w Krakowie, The Cottagers pozwolili Wiśle, jak i Odense zachować nadzieje na awans z grupy i tylko wygrana na Craven Cottage pozwoli Fulham na bezpieczne ulokowanie się w tabeli przed dwoma ostatnimi grupowymi kolejkami.

Tych kilka powodów powinno sprawić, że The Whites wyjdą dziś na boisko w silnym składzie, przypominając optymalną jedenastkę na zmagania ligowe. Jol nie zabrał do Polski Danny’ego Murphy’ego, Clinta Dempsey’a (który otrzymał właśnie nagrodę dla amerykańskiego Piłkarza Roku) i Bobby’ego Zamory i dziś można oczekiwać obecności przynajmniej ostatniej dwójki. Wzmocnienie ofensywy The Whites względem pierwszego pojedynku jest niezbędne, a poza tym wykluczeni z gry są zawieszony Dembele i kontuzjowany Orlando Sa, którzy zajęli pozycje reprezentantów Stanów Zjednoczonych i Anglii w Krakowie. Na liście nieobecnych są także kontuzjowani Aaron Hughes, Philippe Senderos, Simon Davies oraz nieuprawniony do gry Bryan Ruiz. Wisła, w obozie której nie brakuje odważnych deklaracji o przyjeździe do Londynu po zwycięstwo, stawi się na swój historyczny, setny pojedynek w europejskich pucharach podobną grupą zawodników, co przed dwoma tygodniami. Zespół wzmocnił wracający po urazie obrońca – Marko Jovanovic, ale zabraknie w nim pauzującego za czerwoną kartkę innego defensora, Osmana Chaveza, jak i Tomasa Jirsaka. Krakowianie, choć mogą być spokojni o wsparcie w kibicach, czy to z Polski, czy z polskiej społeczności w Londynie, których razem może stawić się koło 6 tysięcy (Fulham poinformowało o przekształceniu Putney End w trybunę neutralną – czyli zainteresowanie biletami na sektory Wisły było tak wielkie, że do dyspozycji kibiców Białej Gwiazdy oddano całe jedno z czterech skrzydeł Craven Cottage), ponownie będą musieli poradzić sobie także bez kluczowych postaci – Maora Meliksona, Patryka Małeckiego i Radosława Sobolewskiego. To jednak tylko ciekawostki dla nas, nielicznych osób czujących przywiązanie do Fulham, jak i Polski. Dla angielskiego kibica The Whites, który nie wyobraża sobie niczego innego, jak dokonania na anonimowych krakowianach krwawej wendetty, jedyną istotną personalną informacją dotyczącą Wisły będzie to, czy na boisku pojawi się pewien Latynos. W „Zemście” Aleksandra Fredry, Cześnik wołał żartobliwie: „Hej Gerwazy! Daj gwintówkę! Niechaj strącę tę makówkę!”. Dziś, gwintówki będą wycelowane w Gerwazego.

Przewidywane składy:
Fulham (4-4-2): Schwarzer – Kelly, Baird, Hangeland, Briggs – Duff, Sidwell, Etuhu, Dempsey – Zamora, Johnson
kontuzje: Senderos, Hughes, Sa, Davies
zawieszony: Dembele
nieuprawniony: Ruiz
Wisła (4-4-2): Pareiko – Lamey, Jovanovic, Jaliens, Paljic – Nunez, Garguła, Wilk, Kirm – Iliev, Biton
kontuzje: Jirsak, Bunoza, Sobolewski, Małecki, Melikson
zawieszony: Chavez

Nostalgii tym razem nie będzie. Być może za ojczyzną zatęskni Gervasio Nunez, który może liczyć na specjalne przyjęcie u kibiców Fulham.