Tu wciąż warto pokazać ambicję. QPR – Fulham!

Podbudowanie morale po zwycięstwie nad Newcastle – pierwszym w lidze od ponad półtora miesiąca – nie mogło nastąpić w lepszym momencie. O godzinie 16 czasu polskiego, Fulham rozegra drugie w tym sezonie derby zachodniego Londynu, podejmując na Loftus Road głośnych nowobogackich z Queens Park Rangers. Choć przez niedawne zwolnienie przez The Hoops Marka „Mr Ambition” Hughesa, pojedynek stracił swój największy smaczek, to w dzielnicy Shepherd’s Bush wciąż powinno być bardzo gorąco, a ewentualne udzielenie przez The Whites kolejnej – po dwóch w poprzednich rozgrywkach – lekcji futbolu niesfornemu sąsiadowi byłoby z pewnością jednym z najprzyjemniejszych momentów w tym sezonie dla biało-czarnych fanów. Desperacko zwyciężyć chcą jednak także gospodarze.

Konia z rzędem temu, kto – prócz dokuczliwych względem derbowego rywala kibiców Fulham, rzecz jasna – przewidział, że tak toczyć się będa losy QPR w angielskiej ekstraklasie. Gdy w lutym tego roku, The Whites wygrali po bramce Pawła Pogrebniaka w naładowanym podtekstami spotkaniu na boisku Rangersów, wydawało się, że na potencjalne następne spotkanie obu ekip, pasiasta drużyna wróci o wiele silniejsza. Mark Hughes otrzymał wówczas co prawda od byłego klubu, który oskarżył o brak ambicji, wymierzony z najwyższą klasą prztyczek w nos, ale zdawał się być z The R’s u progu wielkiego projektu – stabilizacji zespołu w Premier League – który musiał się spełnić. Mimo najszczerszej niechęci do Walijczyka, kibice The Cottagers nie mogli zaprzeczyć, że Hughes na swoim fachu się zna, a tym razem nie sponsorował go już rozważny w wydatkach Mohamed Al Fayed, ale szastający pieniędzmi Tony Fernandes. Jakież było – pozytywne – zdziwienie biało-czarnych fanów, gdy masowo sprowadzane na Loftus Road zimowe nabytki „Sparky’ego” (m.in. Bobby Zamora) zupełnie się nie sprawdzały, a QPR nie potrafiło wydostać się ani na chwilę z grupy zespołów walczących o utrzymanie, spisując się na wiosnę wręcz gorzej, niż pod wodzą Neila Warnocka. Dobra forma w domowych spotkaniach na sam koniec rozgrywek, jak i kiepska dyspozycja rywali w boju o ligowy byt sprawiły jednak, że Rangersi o włos uniknęli degradacji, a obawy fanów Fulham związane z budową klasowej drużyny na W12 powróciły na nowo. Hughes miał teraz całe lato na złożenie silnej ekipy z niemal dowolnych nazwisk, co zapowiadało QPR walczące już o coś zupełnie innego w nowym sezonie. Walijczyk miał także po ostatnim gwizdku zakończonych rozgrywek powiedzieć, że pod jego sterami drużyna już nigdy nie będzie znajdować się ledwie tuż nad kreską spadkową. Sympatycy Fulham – klubu, który mimo spektakularnego zakupu Dimitara Berbatowa, zaliczył bardzo bierne letnie okienko transferowe – mogli jedynie przyglądać się, jak w przerwie między sezonami, kontrakty z The Hoops podpisywali m.in. Júlio César, José Bosingwa, Park Ji-Sung, Esteban Granero czy Junior Hoilett, a Rangersi w oczach wszystkich zaczynali wyglądać jak pewniak do walki o górną połowę tabeli. Ponownie, postanowił zadziałać jednak los, jak gdyby nie odpuszczając Hughesowi za jego wybryk względem klubu z Craven Cottage. QPR na „dzień dobry” przegrało ze Swansea 0-5, a fani The Hoops szybko zaczęli tęsknić za „ledwie” 17. miejscem w tabeli. Z każdym kolejnym tygodniem i coraz gorszymi występami Rangersów (Hughes zapomniał, że zespół buduje się: a) od klasowych stoperów, b) z piłkarzy, którzy nie będą grać wyłącznie dla pieniędzy), siwowłosy manager powoli stawał się wrogiem publicznym numer 1 także i w „pasiastej” części zachodniego Londynu. Po domowej porażce 1-3 z Southampton i dwunastym meczu z rzędu bez zwycięstwa, odwrócił się od niego w końcu także i właściciel Rangersów. Hughes kolejnego meczu przeciwko Fulham już się nie doczekał i z dużym prawdopodobieństwem można założyć, że pracy w zachodnim Londynie nie dostanie już nigdy.

Mark Hughes – człowiek znienawidzony już nie tylko w jednym zachodniolondyńskim klubie.

Oznacza to, że – ponownie jak w lutowych derbach, świeżo po odejściu Warnocka i przyjściu Hughesa – QPR podchodzić będzie do pojedynku z The Cottagers po dużych wewnętrznych przetasowaniach. Na Loftus Road zawitał jeden z najlepszych dostępnych na rynku managerów – sam Harry Redknapp, wobec czego po raz wtóry ogłoszono w wielu mediach powrót Rangersów do walki o poważne lokaty, a przynajmniej bezproblemowe utrzymanie. Tymczasem, choć niedoszły szkoleniowiec reprezentacji Anglii żadnego z trzech pierwszych spotkań w nowej roli nie przegrał, to również żadnego nie wygrał (trzy remisy z Sunderlandem, AV i Wigan), wskutek czego fatalna passa The Hoops bez zwycięstwa wciaż nie została przerwana i klub został tydzień temu rekordzistą Premier League w tej kwestii. Redknappowi słusznych decyzji odmówić nie można (posłał na ławkę wielu „najemników”, przywracając do gry m.in. Shauna Derry’ego czy Roberta Greena), ale wydaje się, że byłego managera m.in. Portsmouth i Tottenhamu czekają na Loftus Road gigantyczne porządki po swoim poprzedniku. Zwycięstwa na W12 z pewnością w końcu przyjdą, ale kluczowym pytaniem na to popołudnie jest to, czy nastąpi to już dzisiaj?

To wielka obawa kibiców The Whites. Choć buńczuczny sąsiad jest pogrążony w wielkim kryzysie, to Rangersi mogą wciąż wbić w biało-czarnych sympatyków bolesną szpilkę, jeśli pierwszą wygraną w lidze odniosą właśnie nad Fulham. Na Loftus Road zjawi się więc ponad 3 tysiące kibiców The Cottagers, by dopingować swoich pupili, a Martin Jol zapowiada walkę o ten sam cel, co w poprzednim meczu obu drużyn na tym obiekcie. Wydaje się, że ta sama wyjściowa jedenastka, co w przełomowym i bardzo podbudowującym spotkaniu z Newcastle, zostanie dziś desygnowana na kolejną, jeszcze ważniejszą misję, na której wymagana jest jeszcze większa determinacja. Pojedynki obu drużyn – za sprawą pewnego walijskiego managera – jeszcze przez długi czas stać wszak będą pod znakiem wykazania większych ambicji od rywala. Stare, dobre i w wielu kręgach uważane za „prawdziwe” West London Derby czas zacząć!

Przewidywane składy:
QPR (4-4-2): Green – Bosingwa, Nelsen, Hill, Traoré – Wright-Phillips, Diakité, Derry, Taarabt – Mackie, Cissé
Niepewny: César
Kontuzje: Park, Zamora, Johnson
Fulham (4-4-2): Schwarzer – Riether, Hangeland, Hughes, Riise – Duff, Sidwell, Baird, Kačaniklić – Rodallega, Berbatow
Niepewny: Diarra
Kontuzje: Ruiz, Davies

Jeden z ulubionych momentów ubiegłego sezonu dla każdego fana Fulham. Czy The Cottagers ponownie zdobędą Loftus Road?